Οι τελευταίοι ορισμοί διαιτητών – παρατηρητών – ιατρών της ΕΠΣΝΑ έχουν απουσίες και όπως πληροφορούμαι γι’ αυτές υπάρχει εξήγηση. Το όνομα του παρατηρητή που απουσιάζει από όλους τους τελευταίους ορισμούς είναι αυτό του Χαράλαμπου Ροκοπάνου, ενώ δεν ορίζεται και η νοσηλεύτρια Βασιλική Μπόνια.

Πληροφορούμαι ότι ο κ. Ροκοπάνος το τελευταίο διάστημα διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός ότι οι παρατηρητές είναι απλήρωτοι εδώ και αρκετό καιρό και αυτό φυσικά τους κάνει να βάζουν χρήματα από την τσέπη τους για να μετακινούνται στα γήπεδα που ορίζονται. Από την άλλη πλευρά όμως δεν υπάρχει απ’ όσο γνωρίζω κάτι αντίστοιχο από την κ. Μπόνια.

Δεν υπήρξε κάποια διαφωνία και σίγουρα ο μη ορισμός της μπορεί να προκαλέσει ερωτηματικά, καθώς πρόκειται για μία νοσηλεύτρια που βρίσκεται στο συγκεκριμένο πόστο στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο εδώ και αρκετά χρόνια και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις έχει χρειαστεί να επέμβει σε δύσκολες καταστάσεις τραυματισμών.

Το γεγονός μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο αν και βέβαια πρέπει να αναφέρουμε ότι η κ. Μπόνια είναι σύζυγος του κ. Ροκοπάνου. Μπορώ να κατανοήσω αν και όχι σε μεγάλο βαθμό το μη ορισμό του Χαράλαμπου Ροκοπάνου. Δημιούργησε, ας πούμε, ένα θέμα και βρέθηκε τρόπος να τιμωρηθεί για το λόγο αυτό. Από κει και πέρα όμως το επόμενο βήμα είναι πέρα κάθε λογικής.

Το ότι μπορεί να έχω πρόβλημα με κάποιον δε μπορεί να με καθιστά εκδικητικό και δε σημαίνει ότι θα τον κυνηγάω μέχρι πέμπτης γενεάς. Δεν είναι δυνατόν να “καταδικάζω” μια ολόκληρη οικογένεια επείδή έχω συγκεκριμένο θέμα με ένα μέλος της. Εκτός αν θεωρώ ότι είμαι σε τόσο πλεονεκτική θέση και έχω τέτοια δύναμη που μπορώ να κάνω ότι χρειαστεί για να τον “τελειώσω”.

Οι συγκεκριμένες τακτικές είναι άλλων εποχών και μην ξεχνάμε ότι αυτές ο ποδοσφαιρικός κόσμος της Αιτωλοακαρνανίας και ειδικά οι άνθρωποι των ομάδων του Νομού μας τις καταδίκασαν στο παρελθόν. Από το ποδόσφαιρο δε θα λείψει κανένας, αλλά ταυτόχρονα δεν περισσεύει και κανένας. Αν όντως το αγαπάμε και θέλουμε να το πάμε μπροστά, πρέπει να δεχτούμε και την αντίθετη φωνή, γιατί δεν είναι απαραίτητα λανθασμένη και φυσικά πρέπει να δεχτούμε και μια σωστή παρατήρηση.

Διαφορετικά και εμείς οι πάνσοφοι δε θα το οδηγήσουμε πουθενά στην καλύτερη ή στη χειρότερη περίπτωση θα τα ξαναπάμε εκεί που ήταν και έπρεπε να το αλλάξουμε.

Kείμενο: Παντελής Χατζηστυλιανός