Θετικές είναι οι πρώτες εντυπώσεις με την φανέλα του Παναιτωλικού από τον Ούλιαν Μπαρμπόσα, και το gazzetta.gr κάνει ένα μικρό αφιέρωμα για τον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή του Παναιτωλικού
Διαχρονικά στην μπάλα κάθε χώρα έχει ένα ξεκάθαρο χαρακτηριστικό. Είναι μία ξεχωριστή σχολή. Αλλες ποντάρουν στο φυσικό τους ταλέντο, ορισμένες δίνουν έμφαση στην τακτική ή την άμυνα και γενικότερα, διαθέτουν κάποιο στοιχείο που της κάνουν να διαφέρουν μεταξύ τους.
Στην περίπτωση του Ούλιαν Μπαρμπόσα όμως, έχουμε έναν… πολυεθνικό ποδοσφαιριστή. Κάτι σαν τον Ο.Η.Ε. της μπάλας δηλαδή. Ο ακραίος του Παναιτωλικού που χθες πέτυχε το πρώτο του γκολ με την «κυανοκίτρινη» φανέλα, έχει επιρροές από τρεις διαφορετικές χώρες και αυτό του επιτρέπει να… ελίσσεται ανάλογα. Την Βραζιλία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Γεννημένος στη Μπαχία της Βραζιλίας, ήταν λογικό να παίζει μπάλα από την κοιλιά της μάνας του. Στις φτωχογειτονιές της πατρίδας του έκανε τα πρώτα του βήματα, σε διάφορες τοπικές ομάδες όπως η Αταμίρα, η Μπέλεμ, η Ρέαλ Μίνας και η Μπέλο Οριζόντε.
Η Λεμέ όμως ήταν εκείνη που του εξασφάλισε ένα εισιτήριο για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Στα 15 του και με τις ακαδημίες της, πήρε μέρος στο περίφημο τουρνουά του Βιαρέτζιο της Ιταλίας, όπου και ξεχώρισε. Αμέσως η… μισή Serie A κινητοποιήθηκε για τον πιτσιρικά που έβγαλε μάτια. Η Φιορεντίνα, η Κιέβο και η Τορίνο ήταν εκείνες που έκαναν επίσημο το ενδιαφέρον τους για εκείνον και τελικά, η «Γκράνατα» αποδείχθηκε νικήτρια στη σχετική κούρσα.
Το καλοκαίρι του 2010, μπήκε στο αεροπλάνο, πέρασε τον Ατλαντικό και έφτασε στην πόλη. Μόνος του, σε μία ξένη χώρα, χωρίς την οικογένειά του, κλήθηκε να κολυμπήσει στα βαθιά. Και τα κατάφερε. Βέβαια η οργάνωση του νέου του συλλόγου ήταν τέτοια που του επέτρεψε να προσαρμοστεί άμεσα. Συνέχισε το σχολείο, σε 5 μήνες μίλαγε ήδη πολύ καλά ιταλικά και εκείνος ζούσε το όνειρό του. «Ηταν δύσκολο για εμένα. Δεν προερχόμουν από κάποια μεγάλη ομάδα της Βραζιλίας και δεν με ήξεραν. Στο Τορίνο έμαθα πολλά σε τακτικό επίπεδο. Πώς να αμύνομαι, την μετάβαση στην επίθεση. Ηταν ένα μεγάλο ‘σχολείο’ για εμένα. Οτι είμαι το οφείλω στους τότε προπονητές μου», ανέφερε ο ίδιος σε ανύποπτο χρόνο.
Ετσι ο ήρωας της ιστορίας μας έμαθε από πρώτο χέρι την ιταλική ποδοσφαιρική κουλτούρα, καθώς στη χώρα έμεινε μέχρι την ποδοσφαιρική και ηλικιακή ενηλικίωσή του. Ετσι στα 18 του συνδύαζε ήδη το βραζιλιάνικο ταλέντο με την ποδοσφαιρική πειθαρχία της «Σκουάντρα Ατζούρα». Πλέον κλήθηκε να μάθει και στο πορτογαλικό στυλ.
Το 2013 παραχωρήθηκε δανεικός στην Μπέιρα Μαρ, η οποία μόλις 6 μήνες μετά πλήρωσε την οψιόν απόκτησής του ύψους 250.000 ευρώ. Στην Καρταχένα που τον «έκοψαν» εκείνο το διάστημα, θα πρέπει να το μετάνιωσαν οικτρά. Με το «καλημέρα»… έκανε τη διαφορά. Λίγο αργότερα μάλιστα έφτασε μια ανάσα από την Κάρντιφ, την οποία τα τότε δημοσιεύματα έφερναν έτοιμη να καταβάλει 2 εκατομμύρια αγγλικές λίρες για την απόκτησή του. Ομως το deal χάλασε, γιατί στο… κόλπο άρχισαν να μπαίνουν και οι «μεγάλοι» της Πορτογαλίας. «Εκεί έπρεπε να βελτιωθώ στην ταχύτητα. Δούλεψα πολύ σε αυτόν τον τομέα», ανέφερε μεταξύ άλλων, για τη νέα σελίδα στην καριέρα του.
Ακολούθησε η Νασιονάλ Μαδέιρα και σε σύντομο χρονικό διάστημα, έγινε ο… ήρωας του νησιού. Ο λόγος; Σε όλα τα τοπικά ντέρμπι με την Μαρίτιμο ήταν εκ των κορυφαίων της ομάδας του και όχι μόνο δεν έχασε ποτέ από την «αιώνια αντίπαλό» της, αλλά σε αυτά τα ματς σημείωσε συνολικά 3 γκολ. Αυτό ήταν. Για τους φίλους της Νασιονάλ είχε αναγορευτεί σε σημείο αναφοράς. Παράλληλα με εκείνον κορυφαίο, σε ένα ματς με την Πάσος Φερέιρα σημείωσε τη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της στην πρώτη κατηγορία. Ο Ουίλιαν πλέον ήταν ο πρωταγωνιστής και κάπου εκεί… εμφανίστηκε η Μπενφίκα.
Οι «Αετοί της Λισαβόνας» απέκτησαν τα δικαιώματά του, όμως δεν έπαιξε ποτέ στο Ντα Λουζ, καθώς παραχωρήθηκε δανεικός στη Σετούμπαλ. Η πρώτη του εκεί σεζόν ήταν πολύ καλή, αλλά θέλησε να αλλάξει παραστάσεις. Τον Γενάρη από το Ντα Λουζ δέχθηκαν να τον αποδεσμεύσουν και ο Παναιτωλικός που ξέρει πολύ καλά την εκεί αγορά, κινήθηκε άμεσα για την απόκτησή του. Ετσι έγινε κάτοικος Αγρινίου. Αλλωστε και ο 24χρονος ψήθηκε με το πρότζεκτ των «κυανοκίτρινων» και πλέον, θα… μάθει και την ελληνική κουλτούρα. Οσο για το μέλλον του; «Θα ήθελα να παίξω σε μία μεγάλη ομάδα της χώρας μου. Αλλά τώρα απολαμβάνω την εμπειρία μου στην Ευρώπη», σχολιάζει σχετικά.
http://www.gazzetta.gr
