Οι «κυανοκίτρινοι» «πατούν γκάζι» μετά το πρώτο ημίωρο των αναμετρήσεών τους και η στατιστική απεικόνιση του πόσο διαφορετικοί είναι από το 30′ και μετά των αγώνων τους, «φωνάζει» πως αδικούν τον εαυτό τους με την αντίστοιχη των πρώτων λεπτών.

Στις ομάδες που αδικούν τον εαυτό τους από τη βαθμολογική τους συγκομιδή λογίζεται ο Παναιτωλικός, καθώς παίζει καλή μπάλα, τη βάζει κάτω, παράγει φάσεις και μέχρι το φινάλε «ψάχνει» το θετικό αποτέλεσμα.

Ωστόσο υπάρχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης, ενώ η «αχίλλειος πτέρνα» του δεν είναι άλλη από τις «εκκινήσεις» του σε κάθε ματς. Δεν είναι τυχαίο πως στα 4 από τα 5 παιχνίδια της σεζόν έμεινε πίσω στο σκορ και «κυνηγούσε» να τα «γυρίσει» (στα 2 δεν έχασε), ενώ και ο Γιάννης Αναστασίου, μετά την πρόσφατη ήττα (3-1) από την ΑΕΚ, αναφέρθηκε δημόσια στο ζήτημα. «Kάθε φορά λέμε να ξεκινούμε καλά το ματς, όμως κάναμε ξανά το ίδιο. Θέλουμε δουλειά εκεί. Να αλλάξουμε μία νοοτροπία που δεν είχε βοηθήσει την ομάδα παλαιότερα. Θέλει χρόνο», είπε χαρακτηριστικά στην κάμερα της Cosmote TV.

Στο ποδόσφαιρο οι αριθμοί δεν λένε την αλήθεια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση αποτελούν, μέσω του wyscout, έναν «μπούσουλα» ώστε να αποτυπωθεί η «κακιά συνήθεια» που ταλανίζει τα «καναρίνια». Τα οποία αφήνουν υποσχέσεις και έχουν μπροστά τους μία μεγάλη πρόκληση, να μπαίνουν πιο συγκεντρωμένα στο γήπεδο. Ετσι και θα απολαύσουν περαιτέρω τους καρπούς των προσπαθειών τους.

Πάμε πρώτα στο επιθετικό κομμάτι. O Παναιτωλικός λοιπόν μέχρι να μπούμε στο ημίωρο των αναμετρήσεών του, σε 145 αγωνιστικά λεπτά δηλαδή, έχει κάνει μόλις 12 τελικές εκ των οποίων μόνο οι 3 ήταν on target και καμία δεν κατέληξε στα δίχτυα. Η τελευταία του που «βρήκε» εστία ήταν ένα χλιαρό σουτ του Λούι στο Περιστέρι που μπλόκαρε εύκολα ο Πίριτς και μάλιστα η συγκεκριμένη υπολογίζεται ως διπλή τελική, καθώς ο Αργεντινός μπακ έκανε την πρώτη, η μπάλα κόντραρε, του στρώθηκε ξανά και επιχείρησε νέα.

Στις 12 μάλιστα συμπεριλαμβάνονται και οι 2 του Καρέλη στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης με τον Αστέρα, όπου βγήκε τετ α τετ αλλά απέκρουσε ο Παπαδόπουλος και στη συνέχεια θέλησε να απειλήσει με «ανάποδο ψαλίδι». Τότε εκ των υστέρων υποδείχθηκε σε θέση οφ σάιντ, όμως από το ριπλέι φάνηκε να μην ήταν και εάν ο 29χρονος είχε σκοράρει κατά πάσα πιθανότητα θα μετρούσε το γκολ του. Μάλιστα η παραπάνω φάση ήταν και η καλύτερή του στα 5 πρώτα ημίωρα των αγώνων του, ενώ αμέσως μετά υπάρχει ένα σουτ από καλή θέση του ίδιου στο Περιστέρι.

Την ίδια στιγμή εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η εικόνα των «κυανοκίτρινων» από το 30′ και μέχρι το φινάλε των αγώνων τους, στα υπόλοιπα 335′ μαζί με τις καθυστερήσεις δηλαδή. Πιο συγκεκριμένα μετρούν 56 τελικές, αφού σε μία ώρα και «κάτι» αγώνα «έβγαλαν» 15 με ΑΕΚ, 11 με Λαμία, 10 με ΠΑΟΚ, 18 με Ατρόμητο και 2 με Αστέρα. Εξ’ αυτών οι 22 ήταν on target και σε αυτό το διάστημα σημείωσαν και τα 6, μέχρι στιγμής, γκολ τους στη σεζόν.

Παράλληλα δημιούργησαν αρκετές «καθαρές» φάσεις, με πλέον χαρακτηριστικές των Μόρσεϊ, Ντουάρτε, Καρέλη με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ όταν το σκορ ήταν στα επίπεδα του 0-1, 1-1 και 1-2 αντίστοιχα, του Κορνέλιους κόντρα στην ΑΕΚ όπου τα «καναρίνια» ήταν πίσω με 2-1 και των Ντίας, Ντουάρτε στη Λαμία όταν το παιχνίδι ήταν ακόμη στο 1-1.

Αρα τα «καναρίνια» στο πρώτο ημίωρο κάθε αναμέτρησής τους βγάζουν μία τελική κάθε 12,1 αγωνιστικά λεπτά, «βρίσκουν» τέρμα σχεδόν κάθε 2ο ημίωρο (1 on target/48,5′) και ουσιαστικά δημιουργούν «καθαρή» ευκαιρία κάθε 2,5 ημίωρα (1/72,5′, με γνώμονα πως εκείνη του Καρέλη στην πρεμιέρα θα «μετρούσε»).

Αντίθετα από τη μισή ώρα αγώνα και ως το φινάλε σκοράρουν κατά μέσο όρο μίνιμουμ μία φορά (κάθε 55,8′) και «χρειάζονται» μόλις 5,9′ για να βγάλουν τελική, δηλαδή σχεδόν στο μισό χρονικό διάστημα σε σχέση με το πρώτο τους ημίωρό. Ξέχωρα φυσικά από το γεγονός πως δημιουργούν πιο εύκολα και συχνότερα «κλασικές» ευκαιρίες. Δεν είναι τυχαίο πως το φανταστικό γκολ του Ντουάρτε στη Λαμία μπήκε στο 30′. Σα να γυρνάει ο… διακόπτης.

Συνεχίζουμε με την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας Τα λάθη του Ροντρίγκες φυσικά έχουν «παίξει» ρόλο, όμως ουδείς μένει αποκλειστικά στην απόδοση του Αργεντινού γκολκίπερ. Ολοι μαζί κερδίσουν και χάνουν.

O Παναιτωλικός λοιπόν μέχρι το ημίωρο των αναμετρήσεών του, σε 145 αγωνιστικά λεπτά δηλαδή, έχει δεχθεί 22 τελικές, εκ των οποίων οι 9 ήταν on target και οι 3 κατέληξαν στα δίχτυα του. Στις 19 που δεν «έγιναν» γκολ υπάρχουν ορισμένες «καθαρές» φάσεις, όπως οι 2 του ΠΑΟΚ (Μουργκ, Αουγκούστο) που «έβγαλε» ο γκολκίπερ του, το δοκάρι της Λαμίας που κατέληξε κόρνερ από το οποίο προήλθε το τέρμα που σημείωσε ο Μαζουλουξής, η κεφαλιά του Παπαδόπουλου που κόντραρε στο Περιστέρι και δεν βρήκε εστία, η κεφαλιά που για εκατοστά δεν έκανε ο Σίτο στην πρεμιέρα (λογίζεται ως τελική του Μπαράλες) και το σουτ του Τσούμπερ μέσα από τα «κυανοκίτρινα» καρέ στην αναμέτρηση με την ΑΕΚ.

Αντίθετα τα «καναρίνια» από το 30′ και μέχρι το φινάλε των αγώνων τους, στα υπόλοιπα 335′ μαζί με τις καθυστερήσεις, έχουν δεχθεί μόνο 27 τελικές, εκ των οποίων οι 15 ήταν on target και οι 5 κατέληξαν στα δίχτυα τους.

Εύλογα τους έγιναν«καθαρές» ευκαιρίες όπως του Βράνιες στο Αγρίνιο με το σκορ στο 0-2 (έδιωξε ο Βαρόνε λίγο πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή), το τετ α τετ του Κουλούρη στο Περιστέρι αμέσως μετά την ισοφάρισή τους, του Ριέρα στην πρεμιέρα και του Τέιλορ με τον ΠΑΟΚ στο 1-1, αλλά ο αριθμός με τις αντίστοιχες που δέχθηκαν στα πρώτα τους ημίωρα είναι τουλάχιστον ίδιος παρότι αναφερόμαστε σε διπλάσιο χρονικό διάστημα!

Αρα οι «κυανοκίτρινοι» μέχρι το 30′ βλέπουν την εστία τους να παραβιάζεται τουλάχιστον 1 φορά κάθε 2 ματς (1 γκολ/48,3′), ενώ τους γίνεται τελική ανά 6,5 λεπτά. Αντίθετα από το 30′ και έπειτα δέχονται γκολ κάθε 67′ (λιγότερο από 1 τέρμα σε κάθε αναμέτρησή τους που κατά μέσο όρο λήγει στο 90+’6′) και τελική κάθε 12,5′.

Τα παραπάνω αποτυπώνουν τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει στην εικόνα του Παναιτωλικού στο πρώτο ημίωρο των αγώνων του με εκείνη που δείχνει μετά, φαινόμενο που αρχίζει να θυμίζει κάτι από «Ντόκτορ Τζέκιλ» και «Μίστερ Χάιντ».