Ο κορυφαίος φορ της φετινής Super League!

Το ερώτημα δεν ήταν «αν», αλλά «πότε». Πότε θα κάνει το μεγάλο βήμα για το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, αυτό της Premier League. Σωματικά, ήταν έτοιμος. Ταυρί.

Έπαιζε σε ομάδα «σκαλοπάτι». Προθάλαμο για τα σπουδαία. Από τους τότε συμπαίκτες του, όλοι όσοι άξιζαν έκαναν το μεγάλο βήμα. Ο Λίον Μπέιλι στην Μπάγερ Λεβερκούζεν και μετά μεταγραφή 40 εκατομμυρίων στην Άστον Βίλα. Ο Μαλινόφσκι και ο Καστάνιε στην Αταλάντα.

Ο Ντιντί στην Λέστερ. Ο Καμπασέλε στην Γουότφορντ. Ο Τούρκος Ενές Ουνάλ στην Χετάφε. Ο Σάντερ Μπέργκε στην Σέφλιντ Γιουνάιτεντ. Ο Τροσάρ στην Μπράιτον. Όποιος αξίζει και παίζει, φεύγει με λεφτά από την Γκενκ για κάπου ψηλότερα. Νόμος.

Ο Νίκος Καρέλης -εκείνη την περίοδο- δεν έβλεπε κανέναν από όλους τους προηγούμενους. Στο πρώτο του εξάμηνο στο Βέλγιο από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι το καλοκαίρι, σκόραρε 11 φορές σε 20 παιχνίδια. Δεν χρειάστηκε ούτε προσαρμογές, ούτε χρόνο, ούτε τίποτα. Ήταν έτοιμος.

Ξεκίνησε την επόμενη σεζόν ακόμα πιο φουριόζος. Σε ένα πρωτάθλημα που έχει γεμίσει σεσημασμένους γκολτζήδες τα ευρωπαϊκά γήπεδα, ο Κρητικός ήταν πρώτος σκόρερ της λίγκας μέχρι να μπει ο χειμώνας. Ακούγεται τρελό, μα είχε προλάβει να σκοράρει 18 γκολ σε 32 παιχνίδια στην σεζόν, μέχρι το βράδυ της 27ης Δεκεμβρίου του 2016, όταν άλλαξαν όλα.

Δεν ήταν κανείς κοντά του. Δεν υπήρξε επαφή, τζαρτζάρισμα, τάκλιν, σπρώξιμο ή κάτι άλλο. Ήταν μία προσπάθεια για αλλαγή κατεύθυνσης στο ξεκίνημα της επανάληψης ενός τοπικού ντέρμπι με την Γάνδη, όταν άκουσε το «κρακ» που δεν θέλει να ακούσει κανείς αθλητής.

Η αποκατάσταση στην ρήξη πρόσθιου χιαστού στο αριστερό του γόνατο δεν ήταν εύκολη, ούτε απλή. Του πήρε σχεδόν 10 μήνες (για την ακρίβεια 290 ημέρες) για να ξαναπαίξει μπάλα, αλλά δεν ήταν ποτέ ο ίδιος.

Σωματικά, πνευματικά, νοητικά ήταν ένα κλικ κάτω σε όλα. Έχασε την θέση του βασικού, έχασε την φόρμα, την αυτοπεποίθηση, την ψυχολογία, την φόρα του.

Μετά από μία στείρα σεζόν δανεισμού στον ΠΑΟΚ, οι Βέλγοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την επένδυση των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ που είχαν κάνει πάνω του (η ακριβότερη πώληση επιθετικού από τον Παναθηναϊκό μέχρι τότε μετά τον Τζιμπρίλ Σισέ) και να τον αφήσουν ελεύθερο, μία σοκαριστική εξέλιξη για έναν παίκτη που η χρηματιστηριακή του αξία ξεπερνούσε κατά πολύ τα 10 εκατομμύρια ευρώ μερικούς μήνες νωρίτερα.

Ο Νίκος Καρέλης ποτέ δεν φοβήθηκε το άγνωστο, το δύσκολο, το ρισκαδόρικο. Εδώ 20 ετών μειράκιο είχε αποφασίσει να μετακομίσει στα Ουράλια Όρη και στο πολικό ψύχος του Περμ για να δεχθεί την πρόκληση της Άμκαρ, στην Championshsip θα κολλούσε;

Μόνο που στο τέταρτο του παιχνίδι με την Μπρέντφορτ, ένιωσε το γόνατο του να διαλύεται και πάλι. Νέα ρήξη πρόσθιου χιαστού. Η ιστορία του ποδοσφαίρου λέει ότι μόνο ο Ρονάλντο (το φαινόμενο) επέστρεψε σε υψηλό επίπεδο, μετά από δύο τέτοιες επεμβάσεις, όλα έδειχναν πως η καριέρα του Νίκου Καρέλη θα τερματιζόταν άδοξα.

Δεν το παράτησε, είπε να το ψάξει κι άλλο. Υπέγραψε στην Ντεν Χαγκ, όμως δεν σκόραρε σε κανένα από τα 11 πρώτα παιχνίδια. Αποφάσισε να επαναπατριστεί και να δοκιμάσει στον Παναιτωλικό. Δεν σκόραρε σε κανένα από τα 13 παιχνίδια στο δεύτερο εξάμηνο της σεζόν 2020-21.

Δεν υπήρχε κανένα ίχνος που να προδίκαζε για επιστροφή. Δεν υπήρχε τίποτα που να αφήνει ελπίδες πως ο Νίκος Καρέλης μπορεί να επιστρέψει σε υψηλές πτήσεις. Κι όμως, συνέβη.

Με πολλή δουλειά, με πείσμα, με αφοσίωση, συνέβη. Η συνύπαρξη του στο Αγρίνιο με τον Γιάννη Αναστασίου που τον απογείωσε στον Παναθηναϊκό υπήρξε ευεργετική. Σκόραρε μετά από 26 μήνες πέρσι τον Οκτώβριο απέναντι στον ΟΦΗ και αίφνης άρχισε να δείχνει ξανά κανονικός.

Τελείωσε την περσινή σεζόν με 9 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, στα φετινά φιλικά ήταν μία ομάδα μόνος του, σκοράροντας κατά ριπάς και μετά από τέσσερις αγωνιστικές είναι ο καλύτερος φορ του πρωταθλήματος.

Διέλυσε κάθε αμυντικό πλάνο του Άρη, πέτυχε ένα γκολ και είχε άλλο ένα που δεν μέτρησε. Σκόραρε στο Περιστέρι απέναντι στον Ατρόμητο. Γκολ και στο Ηράκλειο εναντίον του ΟΦΗ.

Κι όλα αυτά σε μία ομάδα που δεν παράγει πολύ (ο Παναιτωλικός είναι η ομάδα με το μικρότερο ποσοστό κατοχής στο πρωτάθλημα), με ευστοχία που θυμίζει ελεύθερες βολές στο μπάσκετ (1 γκολ ανά 2.7 τελικές), παίζοντας πολύ συχνά μόνος του και όλοι τους.

Είναι ο σέντερ-φορ που θα ήθελαν αυτή τη στιγμή να έχουν -αλλά δεν έχουν- όλες οι ομάδες του Big-4, είτε ως βασική λύση, είτε ως game changer από τον πάγκο.